Mijn bed is zacht
Dus ik wacht, geduldig zittend op de bedrand
In gedachten met mijn voeten in het strandzand
Van Domburg
Iemand zoals jij is raar
Want jij kijkt naar, de dingen die niet mooi zijn
Waarom hoor ik daarbij, op jouw ideeëneiland
Van Domburgs strandzand
Wij zullen gaten graven
En met maatstaven, kijken wie het beste is
De Zeeuwse lucht blaast fris door onze huid
Bij ons tweede thuis
Duw mij in het zand
Begraaf mijn linkerhand, mijn been totdat mijn kop
Het enige is wat nog enigszins rechtop, bovenkomt
Verslindende zandgrond
Het dilemma tussen kiezen
Of ik je hier wil verliezen of dan toch niet hier
Op schelpweg nummer 1, bewonersaantaal meer dan twee
Wegrennend naar mijn zee
Mijn bed is koud
Handen waarvan jij niet houdt, zoeken houvast
Hou me vast op de dijk van Domburg, op dat bankje
Ik bedank je
Ik bedank je
Voor zonsondergangen waarin we, een strandhuisje huurden
En stiekem gluurden, over het strandzand, vol scherpe schelpen
Help me
Hou mijn handje vast
Terwijl ik de leegheid aftast
En gretig zoek naar iets wat jij niet hebt gezien
En dus van mij is
Welk deel van mij
Heb jij nog niet gevoeld, met zachte lippen spreek je
Dat dit niet is wat je bedoelt, dit is geen liefde
Liefje
Je gooit verkeerde namen
En verzameld nog de moed het goed te praten
Omdat ik altijd zeg dat haatten een sterk woord is
En ik toch niet sterk ben?
Het strandzand brandt
Onder mijn voet belandt de een of ander schelp
De scherven snijden in mijn huid maar dit keer
Wil ik geen help
MET DIT GEDICHT ZAL IK DEELNEMEN AAN KUNSTBENDE YOUNG CREATORS FESTIVAL IN DE KROMHOUTHAL TE AMSTERDAM OP 26 JUNI 2022, OM LIMBURG TE REPRESENTEREN IN EEN WEDSTRIJD TUSSEN JONGE DICHTERS VAN ALLE PROVINCIES.